Na de dood

Het tijdstip van de natuurlijke dood vindt plaats wanneer het leven volbracht is; er is een overeenstemming ontstaan tussen de herinneringen van de mens en de configuratie van de planeten en sterren. Het fysieke lichaam wordt achtergelaten, de morele substantie wordt opgenomen door de geestelijke wereld. De stand van de planeten op het moment van overlijden geven ons de eerste dagen de oriëntatie in de geestelijke wereld en daarmee wordt verder gewerkt.
Het leven dat erop volgt zal in de geboortehoroscoop weer vergelijkbare standen laten zien die van belang zijn en afgewacht moeten worden om opnieuw op aarde te incarneren. De levens moeten op elkaar aansluiten; het verleden draagt de toekomst.

De astrogram

Van het stervensmoment kan een horoscoop gemaakt worden, het astrogram genoemd. Tijdens het leven houdt de planeet Saturnus in herinnering vast wat op aarde gebeurt en legt deze ervaringen vast in het betreffende gebied van de dierenriem.
Wanneer we nu Saturnus door de dierenriem terug laten lopen en we onderzoeken de plaatsen waar in de stervenshoroscoop planeten staan, dan wijzen deze planeten ons, volgens Willi Sucher, de weg naar de belangrijkste ervaringen aan. Met zijn onderzoek ben ik verder gegaan.

De plaatsen waar de planeten in de astrogram komen te staan, waren in het verleden van belang.
Wanneer we nu de astrogram bekijken dan kan dat dus niet zonder het beschouwen van de aardse gebeurtenissen. Wat voor de gestorvene de belangrijkste gebeurtenissen van het leven waren, is voor de nabestaanden niet altijd eenvoudig te beoordelen.
In mijn onderzoek in de stervenshoroscopen van bekende mensen, viel het mij bijvoorbeeld op dat het winnen van medailles of het krijgen van onderscheidingen en een hogere positie in het werkleven niet altijd wijzen naar de belangrijkste momenten van het leven. Er kunnen diepgaande processen aan het werk zijn geweest zonder dat de omgeving daar veel van heeft gemerkt.

Gesprekken over de dierbare overledene kunnen een hulpmiddel zijn in het rouwproces. Wel is van belang te voelen wanneer u deze gesprekken wilt aangaan, want de gevoeligheid tijdens de rouw is natuurlijk veel groter dan in de rest van het leven. De openheid voor de wereld van de gestorvenen kan daarmee te maken hebben. Deze openheid kan ons ook juist weer verder helpen.